Jaren geleden kreeg ik ernstige Covid, herstellende daarvan een burn-out en toen ik daar uit krabbelde viel ik van een paard en kreeg een klap op mijn hoofd en brak mijn rug... Het universum wilde me duidelijke iets vertellen… Little did I know...
Ik lag letterlijk stil, in bed, en kon helemaal niets meer… En alles wat er dan over is...
Ben je zelf... Ik was hier door de jaren heen zo ver vandaan geraakt,
dat ik niet meer wist hoe te zijn met mezelf, en wié deze zelf dan was...
Al snel werd duidelijk dat ik niet meer kon les geven.
Ik had me inmiddels geïdentificeerd met mijn werk,
en nu dit stuk weg viel, voelde ik me verloren...
Wie was ik, als ik niet meer Juul de drama docente was?
Wat ik te doen had was me overgeven aan het niet weten...
En zakken in mijn zijn... Dit was echt het moeilijkste dat
ik ooit heb gedaan... Waar beweeg ik naar toe?
Wat zal ik straks gaan doen? Nee... Laat maar los...
Wees maar...
Uiteindelijk is het een lange intense reis van overgave
en heling geweest. Van trauma’s doorvoelen,
en weer in contact komen met mijn intuïtie, met mijn zijn.
En nu... Nu ben ik dankbaar dat ik hier sta, mijn zielsmissie
mag volgen en de wereld in kan brengen.
Een plek waar je mag thuiskomen. In jezelf. In jouw verhaal.
In de ruimte die jij bewoont – innerlijk en uiterlijk. Een plek
die de taal van de ziel spreekt – via klank, symbolen, kleur,
intuïtie en archetypische wijsheid.
Of het nu gaat om een drum, een ritueel, een training, een plek in je huis of een heilige plek in jezelf:
helpt je te herinneren wat jouw ziel al weet.
Dat jij mag wonen in wie je bent.